OK doei!

Inmiddels zijn we met een gezellig zestal aan vrijwilligers in het kindertehuis. De komst van nieuwe mensen heeft het leven hier een stuk diverser gemaakt. Op één na zijn ze hier allemaal al eens eerder geweest en ze hebben ons een beetje laten zien in welke zaken we ons nog meer nuttig kunnen maken. Het geeft een wat vrijer gevoel :) Ik vermaak me wel met het zooitje hier! Drie van de vier zijn al met pensioen, maar ze zijn er niet minder gezellig om.

Al snel kwamen we erachter dat twee dames ook willen reizen naar de plekken die Dirkje en ik ook willen zien. Resultaat hiervan is dat we morgen met z'n vieren vertrekken naar Nkoranza om PCC Hand in Hand te bezoeken. Dit is een instelling voor geestelijk/ lichamelijk gehandicapte mensen. Geen kleine kinderen, voornamelijk wat oudere mensen als ik het goed heb begrepen.. Ik ben benieuwd! We zullen hier een nacht verblijven in één van de guesthouses. De volgende dag zullen we de watervallen van Kintampo en het 'apenparadijs' bezoeken, even bij familie langs dus :p

Onze volgende stop is de stad Tamale, daar verblijven we een nacht in een katholiek guesthouse zodat we de volgende dag makkelijker bij onze eindbestemming Mole national park kunnen komen. We blijven dan in het Mole Motel slapen om uiteindelijk zaterdag op safari te gaan om (hopelijk) olifanten te zien en natuurlijk nog meer diertjes from Ghana. Het is het grootste safaripark van Ghana en de mensen hier zijn er erg enthousiast over, dus t moet goedkomen! Op zondag touren we terug naar Sunyani om het werken te herpakken.

Nu de kinderen naar school zijn is het aanzienlijk drukker op een dag. Drie dagen in de week wordt er artclass verzorgd door de vrijwilligers. Dat vraagt een hoop van onze creativiteit.. Zie maar eens drie keer per week voor zes klassen een andere Knutsel activiteit te verzinnen (en dat voor mij dan 3 maanden lang).. Het is nog een beetje zoeken naar wat past bij de mogelijkheden van de kinderen, maar dat zal vast wel loslopen.
Verder zijn er overdag weinig kinderen hier. Ik kan wel met één van de gehandicapte kinderen naar de snoezelruimte om daar te spelen en de zintuigen te trainen. Verder is er genoeg tijd om m'n eigen ding te doen. De was doen in tonnetjes vergezeld door een groot stuk zeep.. Of even naar de stad om mezelf te voorzien van wat benodigdheden. Ook al vind ik gewoon rondlopen in de stad ook leuk.. Iedereen heeft hier z'n handeltje en overal (echt overal) zie je winkeltjes langs de weg staan. Het zijn geen echte winkeltjes.. Eerder een soort hutjes of containers waar vanuit mensen werken. Het is voor mij nog wel even wennen om alles van de straat te kunnen/ moeten kopen, maar dat zal vanzelf wel komen.

Ik hou jullie op de hoogte over mn ervaringen tijdens de reis! Foto's gaat helaas (nog) niet lukken omdat ik alles met m'n telefoon moet doen en daar staan de leukste foto's natuurlijk niet op ;)

Tot snel!

X Donja.