vacation is over..
Door: Donja
11 Januari 2016 | Ghana, Sunyani
Het echte werk gaat beginnen! De vakantie van de kinderen is morgen over en het hele circus gaat weer naar school. Ik vind het fijn dat ik ben aangekomen in de vakantie, het geeft wat tijd om de kinderen en de gang van zaken op het kindertehuis te leren kennen. Ik denk zelfs dat ik al bijna alle namen weet.. Iets wat me totaal onmogelijk leek in de eerste twee dagen. Sommige kinderen zijn nog bij hun ouders voor de vakantie, dus die zal ik later nog ontmoeten. De namenuitdaging zal echter niet meer zo groot zijn als in deze eerste week.
Ondanks dat het soms nog wat zoeken is naar dingen die ik kan doen vind ik het hier best leuk. De kinderen zijn schattig en (meestal) gezellig, dus daar heb ik mazzel mee. Als vrijwilliger ben je hier best vrij, je zit niet aan een rooster vast. Eigenlijk alleen aan de afspraken die je zelf maakt. Op dit moment doen Dirkje (tot morgen was zij mijn enige mede - vrijwilliger) en ik bijvoorbeeld de medicatie van een paar kinderen en helpen we waar we kunnen met het wassen en aankleden van de kleintjes en de kinderen met een handicap.
Alle medewerkers van het kindertehuis zijn ontzettend vriendelijk naar ons, maar ze spreken niet altijd even goed Engels. Dit zorgt soms voor de nodige communicatieproblemen en onduidelijkheid, maar al doende leert men en met handen en voeten kom ik er tot nu toe prima uit. Het valt me sowieso op dat de mensen hier erg vriendelijk zijn, al is hun bedoeling niet altijd duidelijk voor mij. Zo werden we door drie uiterst vriendelijke heren gevraagd of we een lift naar het hotel wilden waar we op zondag eten. Aangezien er geen 'taxi' bordje op het dak stond hebben we vriendelijk bedankt voor het aanbod. Het kan goed zijn dat ze gewoon vriendelijk wilde zijn.. Maar zo lang ik er niet zeker van ben dat er geen achterliggende gedachten in het spel zijn krijg je mij niet in de auto! Volgens Mariëtte willen ze het liefst allemaal trouwen en mee naar huis, maar die stap sla ik graag over. Fijn is wel dat 'nee' ook 'nee' betekend en dat je niet (zoals soms in Nederland) verwikkeld raakt in een ellenlange discussie over 'waarom dan niet'.
Heerlijk.. Die acceptatie :p
De gewoonten hier zijn heel anders dan ik van huis uit gewend ben. De dieren die op het terrein lopen worden bijvoorbeeld vroeg of laat opgegeten door de kinderen en de medewerkers (met uitzondering van de honden, denk ik..). Dat klinkt misschien voor de hand liggend, maar om te merken dat de geit die eerst nog zo vrolijk stond te mekkeren nu weg is en de kindjes rondlopen met botjes in hun mond die ze tot 't einde aan het afkluiven zijn.. Dat is toch een gekke ervaring. Daarnaast gaat het koken er heel anders aan toe. De keuken is een soort buitenhuis zonder sluitende muren met verschillende plekken in de grond waar voor gemaakt kan worden. Op dit vuur staan grote potten met eten en vlees wat gesneden is op een plaat buiten de keuken. Soms zijn de honden ook op de plaat te vinden om het restvlees op te eten, maar daar word niet moeilijk over gedaan. The dog must eat right?
De kinderen worden hier zoveel mogelijk opgevoed in een situatie die aansluit bij de situatie buiten de poorten van het kindertehuis. Ook dat kan voor de hand liggend klinken, maar het is een van de redenen waarom sommige dingen die wel beter/ anders zouden kunnen niet veranderd worden. De kinderen zullen zich later in de buitenwereld moeten kunnen redden en daar wordt nu eenmaal niet (altijd) met mes en vork gegeten of gekookt aan een aanrecht. Ik vind deze gedachtegang wel wat hebben en deze manier van leven heeft voor mij ook wel z'n charme.
Maar, zoals ik al zei: morgen begint de school weer. Veel kinderen gaan naar de 'Circle of life school' hier aan de overkant. Ook hier zullen Dirkje en ik ons steentje kunnen bijdragen. Ons dagschema gaat dus aardig veranderen. Ik ben heel benieuwd hoe het er op school aan toe zal gaan en hoe het de kinderen bevalt om weer naar een andere dagstructuur over te gaan. Vandaag waren ze er in ieder geval al veel mee bezig. Ik kan de keren dat ik heb gehoord 'tomorrow i go to school' niet meer tellen XD.
Voor nu ga ik lekker onder de (koude) kraan staan en slapen, morgen weer vroeg dag!
Jullie horen weer van mij :) x
Ondanks dat het soms nog wat zoeken is naar dingen die ik kan doen vind ik het hier best leuk. De kinderen zijn schattig en (meestal) gezellig, dus daar heb ik mazzel mee. Als vrijwilliger ben je hier best vrij, je zit niet aan een rooster vast. Eigenlijk alleen aan de afspraken die je zelf maakt. Op dit moment doen Dirkje (tot morgen was zij mijn enige mede - vrijwilliger) en ik bijvoorbeeld de medicatie van een paar kinderen en helpen we waar we kunnen met het wassen en aankleden van de kleintjes en de kinderen met een handicap.
Alle medewerkers van het kindertehuis zijn ontzettend vriendelijk naar ons, maar ze spreken niet altijd even goed Engels. Dit zorgt soms voor de nodige communicatieproblemen en onduidelijkheid, maar al doende leert men en met handen en voeten kom ik er tot nu toe prima uit. Het valt me sowieso op dat de mensen hier erg vriendelijk zijn, al is hun bedoeling niet altijd duidelijk voor mij. Zo werden we door drie uiterst vriendelijke heren gevraagd of we een lift naar het hotel wilden waar we op zondag eten. Aangezien er geen 'taxi' bordje op het dak stond hebben we vriendelijk bedankt voor het aanbod. Het kan goed zijn dat ze gewoon vriendelijk wilde zijn.. Maar zo lang ik er niet zeker van ben dat er geen achterliggende gedachten in het spel zijn krijg je mij niet in de auto! Volgens Mariëtte willen ze het liefst allemaal trouwen en mee naar huis, maar die stap sla ik graag over. Fijn is wel dat 'nee' ook 'nee' betekend en dat je niet (zoals soms in Nederland) verwikkeld raakt in een ellenlange discussie over 'waarom dan niet'.
Heerlijk.. Die acceptatie :p
De gewoonten hier zijn heel anders dan ik van huis uit gewend ben. De dieren die op het terrein lopen worden bijvoorbeeld vroeg of laat opgegeten door de kinderen en de medewerkers (met uitzondering van de honden, denk ik..). Dat klinkt misschien voor de hand liggend, maar om te merken dat de geit die eerst nog zo vrolijk stond te mekkeren nu weg is en de kindjes rondlopen met botjes in hun mond die ze tot 't einde aan het afkluiven zijn.. Dat is toch een gekke ervaring. Daarnaast gaat het koken er heel anders aan toe. De keuken is een soort buitenhuis zonder sluitende muren met verschillende plekken in de grond waar voor gemaakt kan worden. Op dit vuur staan grote potten met eten en vlees wat gesneden is op een plaat buiten de keuken. Soms zijn de honden ook op de plaat te vinden om het restvlees op te eten, maar daar word niet moeilijk over gedaan. The dog must eat right?
De kinderen worden hier zoveel mogelijk opgevoed in een situatie die aansluit bij de situatie buiten de poorten van het kindertehuis. Ook dat kan voor de hand liggend klinken, maar het is een van de redenen waarom sommige dingen die wel beter/ anders zouden kunnen niet veranderd worden. De kinderen zullen zich later in de buitenwereld moeten kunnen redden en daar wordt nu eenmaal niet (altijd) met mes en vork gegeten of gekookt aan een aanrecht. Ik vind deze gedachtegang wel wat hebben en deze manier van leven heeft voor mij ook wel z'n charme.
Maar, zoals ik al zei: morgen begint de school weer. Veel kinderen gaan naar de 'Circle of life school' hier aan de overkant. Ook hier zullen Dirkje en ik ons steentje kunnen bijdragen. Ons dagschema gaat dus aardig veranderen. Ik ben heel benieuwd hoe het er op school aan toe zal gaan en hoe het de kinderen bevalt om weer naar een andere dagstructuur over te gaan. Vandaag waren ze er in ieder geval al veel mee bezig. Ik kan de keren dat ik heb gehoord 'tomorrow i go to school' niet meer tellen XD.
Voor nu ga ik lekker onder de (koude) kraan staan en slapen, morgen weer vroeg dag!
Jullie horen weer van mij :) x
-
11 Januari 2016 - 22:09
Brian:
Hahaha wat goed dat je niet bent meegegaan met die mannen, houden zo jij blonde stoot -
11 Januari 2016 - 22:12
Lida:
Leuk om te lezen dat je het naar je zin hebt. En veel succes met je eerste schooldag. Gaat je vast wel lukken!
-
12 Januari 2016 - 09:28
Ineke Blaauw:
het is al best aan het wennen !!! Alsof e er al maanden bent !!!
Leuk om te lezen en op naar school !!! -
12 Januari 2016 - 15:12
Daddy:
Oke...het echte werk gaat beginnen!! En houdt de trouwlustigen maar op een ruime afstand !! SUCCES! -
12 Januari 2016 - 17:23
Josephine:
Leuk om je hele verhaal te lezen, "taxi"goed op afstand gehouden, haha, heeel verstandig.
Succes met je eerste schooldag, ben heel benieuwd. -
12 Januari 2016 - 21:03
Sef:
oooh wat leuk dit allemaal! Ik zat vandaag nog aan je te denken en vind het leuk dat ik nu je verhaaltje lees waarin staat dat je het erg naar je zin hebt! Heel veel plezier de komende tijd en geniet van je koude douche! dikke kus -
13 Januari 2016 - 19:12
Moeders :
Leuk je verslag te lezen, het zal er wel anders aan toegaan dan op de schakel -
20 Januari 2016 - 12:06
Jordy:
Leuk verhaal, gelukkig betekent nee gewoon nee. 'the dog must eat right', iedereen krijgt een deel, shit.... wel gezellig zo met zn allen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
